Polska animacja! 82'

Bohater udaje się w szaleńczy bieg po własnej świadomości, próbując rozpoznać kolejne wersje samego siebie. Co stanie się, gdy „ja” bohatera wreszcie się spotkają? Animacja w abstrakcyjny sposób przedstawia proces kształtowania osobowości, wykorzystując do tego wizualne zabawy czarną kreską i swobodne przenikanie się kolejnych obrazów.

Znajdź pracę, ożeń się, weź się do roboty – od powtarzanych przez rodziców frazesów bohaterowi puchną uszy. Animowana karykatura rodzinnego obiadu i satyra na życie w cieniu społecznych oczekiwań. Dramat w trzech aktach: dwóch daniach i deserze polanych religijnym sosem, doprawionych chóralnym śpiewem i podanych w groteskowej zastawie.

Tajemniczy ogród ukryty pod powierzchnią ziemi zarządzany jest przez samotnego ogrodnika. To miejsce ponure, duszne i niepokojące, ale jednocześnie magiczne. Pewnego dnia z doniczki - zamiast rośliny - wyrasta mały chłopiec z niebezpiecznymi paznokciami...

W małym miasteczku żyje kobieta nazywana wiedźmą. Ludzie oskarżają ją o rzucanie uroków, śmierć siedmiu krów, zatrzymanie rozwoju miejskich inwestycji i inne nieszczęścia. Wiedźmy broni tylko jedna kobieta. Czy i ona zmieni zdanie, gdy w jej życiu wydarzy się tragedia? Hejt i fałszywa moralność wpisane w historię o polowaniu na czarownicę.

Trwają próby dialogu między kobietą a zastygłym na piedestale mężczyzną. Ona chce mu coś powiedzieć używając języka migowego, on milczy zaklęty w skale. Dopiero uderzenie kamieniem sprawia, że pomnik zaczyna się rozpadać, a między bohaterami pojawia się szansa na nić porozumienia.

„Jestem tutaj!” chciałaby krzyknąć bohaterka, ale nie jest w stanie poprosić nawet o szklankę wody. Nie może też wstać, bo choroba przykuła ją do łóżka i uzależniła od innych. Doskonale za to słyszy wszystko, co jej bliscy mówią na temat jej stanu. Przeszywająca opowieść o samotności przedstawiona z perspektywy umierającej kobiety.

Spojrzenie w lustro zachęca bohaterkę do stopniowego odkrywania własnej cielesności. Na początku niepewnie, z dystansem, później odważniej i z zaciekawieniem. Im śmielsza w gestach staje się kobieta, tym subtelniejsza staje się animacja. Zaczyna się erotyczna gra wizualnymi niedopowiedzeniami, fragmentami ciała, niewyraźnymi konturami.

Tytułowy „portret kobiecy” wymalowany jest ze społecznych oczekiwań, stereotypów i kulturowych konstruktów. Wreszcie bohaterka postanawia wyzwolić się z otaczających ją ograniczeń. Czy uda jej się uciec? Animowana interpretacja wiersza laureatki Nagrody Nobla, Wisławy Szymborskiej, namalowana czerwoną paletą barw.

Sylwester 1999. Mężczyzna, który tej nocy nie wychodzi z domu, przez przypadek staje się świadkiem morderstwa. Rozpoczyna samotne śledztwo na miarę Humphreya Bogarta XXI wieku. Nawiązująca do kina noir i dreszczowców Hitchcocka czarna komedia o milenijnym lęku z plastikowymi „maryjkami”, kocem w papieża i babcią w różowym dresie.

W „Papierowym domu” mieszka dziewczynka, która nigdy nie zaznała miłości w swojej rodzinie. Dla matki zawsze była ciężarem, zbędnym elementem błąkającym się obok. Dziewczynka musiała bawić się sama, lalkami odgrywać sceny kochającej się rodziny i uciekać do świata wyobraźni… Czarno-biała animacja przypominająca, że dzieciństwo nie zawsze jest kolorowe.

Jak tworzyć nowe utwory, skoro „porozrzucane dźwięki krążą po pokoju, a słowa nie nabierają żadnego kształtu”? Animacja Marcina Wojciechowskiego to nie tylko historia inspirowana życiem Iana Curtisa, wokalisty Joy Division, ale przede wszystkim uniwersalna opowieść o człowieku, który nie radzi sobie z rzeczywistością.